از یه جایی به بعد آدم دیگه دوست نداره همه چی درست بشه ، دوست داره همه چی تموم بشه

هیچ ثروتی بالاتر از مهربانی نیست ، یادت باشه تو خیلی ثروتمندی

یه خورده از ثروتت رو هم به ما بدی چی میشه آخه !؟

تو همان مهربانی هستی؟! یا مهربانی همان توست؟!

نمی دانم

می دانم بی شک با هم نسبت نزدیکی دارید . . .

مهربانی نقش هر نقاش نیست / هر که نقشی را کشید نقاش نیست

نقش را نقاش معنا میدهد / مهربانی نقش یار است حیف که یار نقاش نیست . . .

ایمان داشته باش که کمترین مهربانی ها از ضعیفترین حافظه ها پاک نمیشوند

پس چگونه فراموش خواهی شد تو که پیشه ات مهربانی است . . . ؟

مهربانی باغ سبزی است که از روزنه پنجره ها باید دید

مهربانم مگذار لحظه ای روزنه پنجره ها بسته شود . . .

حالا که آمده ای ، چترت را ببند

در ایوان این خانه جز مهربانی نمی بارد . . .

بی وفایی کن وفایت میکنند با وفا باشی خیانت میکنند

مهربانی گر چه آیینه ی خوشیست مهربان باشی رهایت میکنند . . .

کاش میشد بر جدایی خشم کرد / شاخه های نسترن را با تواضع پخش کرد

کاش میشد خانه ای از مهر ساخت / مهربانی را در آن سرمشق کرد . . .

در مهربانی همچون باران باش که در ترنمش علف هرز و گل سرخ یکیست . . .

مهربانی زبانی است که :

برای کور دیدنی ، برای کر شنیدنی ، و برای لال گفتنی است . . .

مهربانی تزئین لحظه هاست

برای مهربانیت جوابی جز دوست داشتن ندارم . . .

عشق را رنگ آبی زدم، دوست داشتن را قرمز، نامردی را سیاه، دروغ را سفید،

ولی نمی دانم چرا به تو که میرسم نمی دانم مهربانی چه رنگی است . . .؟

مهربونیات زیاده که هنوز خوب و صبوری / مثل یک حس قشنگی حتی وقتی خیلی دوری . . .

یادمان باشد از امروز جفایی نکنیم، یا که در خویش شکستیم صدایی نکنیم

یادمان باشد اگر خاطرمان تنها ماند، طلب عشق به هر بی سروپایی نکنیم

مهربانی صفت بارز عشاق خداست، یادمان باشد از این کار ابایی نکنیم.

چه کسی رسد به پایت ز محبت و صفایت / به خدا ز مهربانی در جهان یگانه هستی . . .

کاش هرگز در محبت شک نبود / تک سوار مهربانی تک نبود

کاش بر لوحی که بر جان و دل است / واژه تلخ خیانت حک نبود . . .

میدونی عشق یعنی چی ؟

یعنی اینکه یه عاشق واقعی باید به یه نفر دل ببنده

و تا آخر عمر هم عاشقانه ، عاشقش باشه

عاشقتم تا همیشه . . .

ماه من ، گاهی میرنجانمت ببخش ، کسوف تقدیر است . . .

با تو تا آخر شب بیدارم

عشق من دست تو یعنی خورشید

گرمی دست تو را کم دارم . . .

اگر گل بودم تقدیم وجودت میشدم

اگر تار بودم آهنگ دوست داشتن را مینواختم

اگر باران بودم آنقدر می باریدم تا غمهایت را بشویم

دریغا که نه گلم ، نه تارم و نه بارانم

ولی هر چه باشم و هر کجا باشم بیادتم

این روزها دلم بهانه تو را دارد ، ای زیباترین اشتباه زندگیم!

با من بمان ای بهترین بهانه ی زندگیم . . .

دلشوره اگر هست تویی تو

صد خاطره در محفل من هست تویی تو

غیر از تو کسی در دل من جای نداره

یک دوست اگر حاصل من هست تویی تو

.

ز تمام بودنی ها تو فقط از آن من باش ،

که به غیر با تو بودن دلم آرزو ندارد .

.

اینجا آسمان از دل من تیره تر است ، روزگارم ابریست

من اگر تنهایم ، یاد تو با من هست

مهربانم روزگارم ابریست

کاش این بار جای خورشید تو آفتاب شوی . . .

هر چی عشقه با نگینش

هر چی خوبه بهترینش

آسمونا با زمینش

تقدیم تو باد بهترینم

.

عاشق بودن یعنی اینکه یه نفر دیگه هم آرزوهات رو بدونه

ای خدایا از عشق امروزمان چیزی برای فردا بگذار

نگاهی ، یادی ، خاطره ای ، برای آن روز که فراموش خواهیم کرد

که روزی چقدر عاشق بودیم . . .

.

اگه شکلات بودی شیرین ترین بودی

اگه عروسک بودی بغلی ترین بودی

اگه شمع بودی روشن ترین بودی

و تا زمانی که دوست منی عزیز ترینی . . .

.

شب است و در سکوت شب نشسته ام به خاطرت / و دلخوشم به این دلی که بسته ام به خاطرت

ببین چگونه مهربان طلسم کرده ای مرا / که از تمام قبله ها گسسته ام به خاطرت

.

بر لب دریای حسرت کلبه ای دارم قدیمی ، از تمام دار دنیا دوستی دارم صمیمی . . .

.

آری آغاز دوست داشتن است گر چه پایان راه نا پیداست

من به پایان دگر نیند یشم که همین دوست داشتن زیباست . . .

.

دلم همچو آسمان ، پر از ابرهای بارانیست ، ای کاش دلم امشب بگرید

شاید که بغض عشق در چشمانم بشکند .

عزیزم دوستت دارم . . .

.

گفتی به ماه نگاه کن یاد من باش به یاد لحظه های سرد من باش

انگار روز و شبم بی ماه نمیشه به خدا یادتم بی ماه همیشه . . .

هیچ دانی نازنینم می توانی / راحت اسرار سعادت را بدانی

رمز خوشبختی انسان نسیت جز این / مهربانی ، مهربانی ، مهربانی . . .

. . .

من کلبه ی خوشبختی تو را روزی با گلهای شوقم فرش خواهم کرد

و قشنگترین لحظه هایم را به پای ساده ترین دقایقت خواهم ریخت

تا بدانی عاشق ترین پروانه ات خواهم ماند . . .

ترا از دور می بوسم به چشمی تر خداحافظ
مرا باور نکردی می روم دیگر خداحافظ
مرا لایق ندیدی تا بپرسی حال و روزم را
برو با دیگران ای بی وفا دلبر خداحافظ

ای نا رفیق..

به کدامین گناه ناکرده..

تازیانه می زنی بر اعتمادم
زیر پایم را زود خالی کردی .

سلام پر مهرت را باور کنم.

یا پاشیدن زهر نا مردیت را

خنجری از پشت در قلبم فرو رفت پشت سرم را نگاه کردم ..

کسی جز تو نبود

. . .

برگرد…

یادت را جا گذاشتی نمی‌ خواهم عمری به این امید باشم که

برای بردنش برمی ‌گردی

از این همه احساس
یک عالمه حسرت به من دادی
و خود
در بی نگاهی یک آینه
پنهان شدی
می دانی چرا
قاصدک را دوست دارم؟
چون نه از تو
بلکه از امید آمدنت
خبر می آورد

تو که تنها کسی هستی که جان را در تو می جویم
نمی دانم چه خواهد شد اسیرم در دو راهی ها
غرورم یکطرف ماند و دل دیوانه ام اینجا
چه می شد بشکنم روزی غرور جنس سنگی را
بگویم عاشقت هستم بمان با من تو ای زیبا

هنوز عشق تو امید بخش جان من است
خوشا غمی که ازو شادی جهان من است
چه شکر گویمت ای هستی یگانه ی عشق
که سوز سینه ی خورشید در زبان من است
اگر چه فرصت عمرم ز دست رفت بیا
که همچنان به رهت چشم خون فشان من است

دلبرکم چیزی بگو به من که از گریه پرم
به من که بی صدای تو از شب شکست می خورم
دلبرکم جیزی بگو به من که گرم هق هق ام
به من که آخرینه ی اواره های عاشقم
چیزی بگو که آینه خسته نشه از بی کسی
غزل بشن ترانه هام نه هق هق دلواپسی

با تو از عشق میگفتم
از پشیمانی
و از اینکه فرصتی دوباره هست یا نه ؟!…
در جواب صدایی بی وقفه می گفت:
“دستگاه مشترک مورد نظر خاموش می باشد!!!”

چیزیم نیست خرد و خمیرم فقط همین
کم مانده است بی تو بمیرم فقط همین
از هرچه هست و نیست گذشتم ولی هنوز
در عمق چشمهای تو گیرم فقط همین

دلتنگ تو امروز شدم تا فردا…
فردا شد و باز هم تو گفتی فردا…
امروز دلم مانده و یه دنیا حرف…
یک هیچ به نفع دل تو تا فردا!!!

گرچه سکوت بلندترین فریاد عالم است
ولی گوشم دیگر طاقت فریادهای تو را ندارد
کمی با من حرف بزن…

بیراهه هم برای خودش راهیست !

وقتی من را به تو برساند ..

. . .

خداوندا …مرا یاری ده تا قبل از آنکه در مورد راه رفتن کسی قضاوت کنم، قدری با کفشهایش راه بروم

همیشه وقتی در دسترس نباشی مشترک مورد نظر می شوی

فاجعه ...

به تو عادت دارم، مثل پروانه به آتش،

مثل عابد به عبادت و تو هر لحظه که از من دوری،

من به ویرانگری فاصله می اندیشم در کتاب احساس واژه فاصله یک فاجعه معنا شده است

تو توانایی آنرا داری که به این فاجعه پایان بخشی.

دنیا ...

با سلام.

به وبلاگ جدید اس ام اس روزعقش خوش آمدید....

                نظریادت نره جیگر                   

 وقتی من به دنیا اومدم پدرم ۳۰ سالش بود یعنی سنش ۳۰ برابر من بود
وقتی من ۲ ساله شدم پدرم ۳۲ ساله شد یعنی ۱۶ برابر من
وقتی من ۳ ساله شدم پدرم ۲۳ ساله شد یعنی ۱۱ برابر من
وقتی من  ۵ ساله شدم پدر ۳۵ ساله شد یعنی ۷ برابر من
وقتی من ۱۰ ساله شدم پدرم ۴۰ ساله شد یعنی ۴ برابر من
وقتی من ۱۵ ساله شدم پدرم ۴۵ ساله شد یعنی ۳ برابر من
وقتی من ۳۰ ساله شدم پدرم ۶۰ ساله شد یعنی ۲ برابر من
میترسم اگه ادامه بدم از پدرم بزرگتر شم !

به دوست دخترم گفتم من تورو به سختی گیر آوردم.گفت 

 خیلی سختی کشیدی؟گفتم پ نه پ از تخم مرغ شانسی درت

 آوردم

ادامه مطلب رو حتما ببین!!!!!
 

 قطعه قطعه بیت بیت 

شعر های بی حساب

لحظه لحظه عاشقی

ذره ذره آب آب

حال من بی تو خراب

آرزوهایم سراب

من چرا عاشق شدم

ای خدا رفتم ز یاد 

دلــــــم از این روزگار گرفته است،حدیث جدایـــــــــــی یا نزدیكــــــــــــــی نیست!

 قــــــــدر یكدیگر را نمی دانیم،در دنیایی كوچك هر یك به اندازه قلــــــــب خویش

 گرفتاریـــــم،از هیچ كس نمی پرسند چه هنگام می تواند خدانگــــــــهدار بگوید

از عادات انسانیش نمی پرسند،از خویشتنش نمی پرسند،كاشكی مثل روزهای

 عیــــد هر روزمان را،هر لحظه مان را لبریز از عــــشق قناعت گونه صــــــــــــــرف

  می كردیم  و بین دلهــــایمان این همه گلـــــه دیوار نشده بود،كاشكی روزهای

 واپسین عاشــــقی فرصتهای غنیمتمان بود،یكدیگر را می فریبــیم،دل خویش را

 یك بار هم كه دریــــــایی می كنیم طوفانی میشود!می خورد به صــــــــــخره ها

 می تازد،ویران می كند،چرا ما یاد نگرفته ایم قانــــــون وفــــــــاداری را،چرا سخت

شده است گذشت و گذشتن و دوست داشتن و دوست داشته شدن بی شائبه،

 بی مــــــحابا،بی پروا،دلــــــــــم از این روزگار گرفته است،از این روزگــــــــــاری که

مردمانش مــــــــــــحبت را بــــــه فردا موکول میکنند غـــــــــافل از اینکه فـــــــرداو

فرداو فـــــــــــرداها همه هستن این ماهستیم کـــه شایــــــد فـــــــــــردا نباشیم

از پشت اين سکوت، از اين نقاب و نقش

حال مرا بفهم، جرم مرا ببخش

امروز بهترم... حوا بيا ببين

دلتنگ من مباش، من مرده ام... همين!

 همدم تنهایی شب های من ، اشک است و بس

مرهم زخم دل تنهای من ، اشک است و بس

گر نمیبینی غمی اندر نگاه خسته ام

آنچه میشوید غم از چشمان من ، اشک است و بس
 

 ادامه شوتوی ادامه مطب ببین جیگر 

ياد بگذشته به دل ماند و دريغ

نيست ياري كه مرا ياد كند

ديده ام خيره به ره ماند و نداد

نامه اي تا دل من شاد كند

خود ندانم چه خطائي كردم

كه ز من رشته الفت بگسست

در دلش جائي اگر بود مرا

پس چرا ديده ز ديدارم بست

هر كجا مي نگرم، باز هم اوست

كه بچشمان ترم خيره شده

درد عشقست كه با حسرت و سوز

بر دل پر شررم چيره شده

گفتم از ديده چو دورش سازم

بي گمان زودتر از دل برود

مرگ بايد كه مرا دريابد

ورنه درديست كه مشكل برود



مي كشندم چو در آغوش به مهر

پرسم از خود كه چه شد آغوشش

چه شد آن آتش سوزنده كه بود

شعله ور در نفس خاموشش

شعر گفتم كه ز دل بردارم

بار سنگين غم عشقش را

شعر خود جلوه ئي از رويش شد

با كه گويم ستم عشقش را

مادر، اين شانه ز مويم بردار

سرمه را پاك كن از چشمانم

بكن اين پيرهنم را از تن

زندگي نيست بجز زندانم

تا دو چشمش به رخم حيران نيست

به چكار آيدم اين زيبائي

بشكن اين آينه را اي مادر

حاصلم چيست ز خود آرائي

در ببنديد و بگوئيد كه من

جز او از همه كس بگسستم
 

كس اگر گفت چرا؟ باكم نيست

فاش گوئيد كه عاشق هستم


قاصدي آمد اگر از ره دور

زود پرسيد كه پيغام از كيست

گر از او نيست، بگوئيد آن زن

ديرگاهيست، در اين منزل نيست

هی یادت نره نظربدی

خدايا : من گمشده ي درياي متلاطم روزگارم و تو بزرگواري !

پس اي خدا! هيچ مي داني که بزرگوار آن است که گمشده اي را به

مقصد برساند ؟ تا ابد محتاج ياري تو ، رحمت تو ، توجه تو ، عشق تو ،

گذشت تو ، عفو تو ، مهرباني تو ، و در يک کلام ... محتاج توام 

وقتی رفت دنیایی که باوجودش سا خته بودم رو هم باخودش بر.

بااینکهازش دلخوربودم وهستم ولی براش آرزوی خوشبختی میکنم.

اگه میخای داستان کامل روبدونی ادامه مطب روکلیک کن.